خوسه چاوس مورادو از نقاش‌های مکزیکی و نسل پس از دیه‌گو ریورا بود که تلاش می‌کردند راه نقاش‌های مورالیست (نقاش‌هایی که در نقاشی‌های دیواری‌شان پیام‌های سیاسی، اجتماعی، انقلابی… می‌دادند) را ادامه دهند.
این نقاشی البته نامش «کارناوال در خوتزینگو» است که چاوِس سال ۱۹۳۹ کشیده؛ یکی از بی‌شمار جشن‌های مکزیکی‌ها که به ویژه جنگ نمایشی و سروصدای تفنگ‌های سرپُرش معروف است. مردم لباس‌ها و صورتک‌هایی می‌پوشند و دود و بوی باروت، همه‌جا را بر‌می‌دارد.
خوسه چاوس مورادو در مکزیک و کالیفرنیا آموزش‌هایی دیده بود اما او را نقاش و هنرمند خودآموخته می‌دانند. در کارهایش بیش از ۲۰۰۰ کار از نقاشی و کارتون تا نقاشی دیواری و مجسمه‌های فلزی و شیشه‌ای هست.
مورادو سال ۲۰۰۲ در نودوسه سالگی مُرد.
آهنگ روز
مالاگنا سالِروسا از مشهورترین آهنگ‌های مکزیکی‌ست که بیش از ۲۰۰بار بازخوانی شده؛ با شعری شبیه خیلی از آهنگ‌های مشهور عاشقانه که خواننده از زیبایی چشم و ابروی یار می‌گوید و از جیب خالی و همت عالی‌اش برای بله گرفتن از او؛ ویدیو در واقع شنیدنی‌ست و چند عکس است که یکی روی آهنگ گذاشته:
نظر شما