روزانه؛ هیچ‌کس توفان خروشانِ درون ما را نمی‌بیند

همراه با یک موسیقی، چند پرتره ببینید از اندی لی، عکاس ولزی که در چند سفر به اتیوپی گرفته. او به مردمی که بیماری چشمی و تراخم دارند تا توانسته نزدیک  و درگیر چشم‌های بیمار و نگاه‌هایشان شده و عکاسی کرده.

اندی لی می‌گوید عکاسی را از همین کشور شروع کرده. ۱۰ سال پیش برای یک خیریه به آنجا رفته تا  فیلمبرداری کند. برای عکاسی با دوربین هاسلبلاد صحنه‌ و نور را تنظیم می‌کرده و همان لحظه‌ها بوده که کم‌کم احساس می‌کرده دارد عاشق عکاسی می‌شود. هر چند شاید همین مردم اتیوپی بوده‌اند که او را متوجه عشق به عکاسی کرده‌اند.

از همان زمان عکاسی را جایگزین فیلمبرداری می‌کند. می‌گوید نور اصل و پایه و اساس کارش است و با نور تمام قصه توی ذهن‌اش را مثل یک نویسنده  می‌گوید.

همراه با این عکس‌ها شاید شنیدن این موسیقی از باب مارلی هم بد نباشد:

تیتر: شعری از آنتونیو جاچینتو، شاعر معاصر آفریقایی