عَناب بکاریم

یکی از گزینه‌های خوب و زود برای کاشتن درخت در ایران شاید عناب باشد. درخت خوش‌اخلاقی که آب زیاد نمی‌خواهد و در منطقه گرم و خشک با تابستان‌های خیلی گرم و زمستان‌های بسیار سرد هم، پربار می‌شود و هیچ ناز و قهری هم ندارد و همه‌جوره جان‌سخت و مفید است. این گیاه را در برخی مناطق خشک برای جلوگیری از بیابان‌زایی می‌کارند آنقدر که قوی و محکم است.

البته این میوه‌ و درخت، کمی با عناب متفاوت است. به آن «جوجوبی» می‌گویند و به خرمای چینی، خرمای کُره‌ای، خرمای هندی و خرمای سرخ هم معروف است. خودِ خود عناب است، ولی میوه‌اش کمی درشت‌تر و درخشان‌تر است و درختش کمی کوتاه‌تر از نوع وطنی. چینی‌ها میوه جوجوبی را برای ته‌بندی و رفع گرسنگی می‌‌خورند، دهَ‌جور دستور غذا و شیرینی برایش دارند، با آن نوشیدنی تخمیرشده، چای طعم‌دار و دمنوش، شربت و کنسرو درست می‌کنند و تازه‌اش را هم به عنوان میوه و دارو برای حل مشکلات گوارشی، دل‌درد و ورم معده می‌خورند.

در ایران هم توصیه می‌شود اگر زیاد جوش روی صورت و بدن داریم، عناب بخوریم چون تصفیه‌کننده خون است و طبعش هم سرد. ظاهرا برای اعصاب و روان و خلق‌وخوی تند هم انتخاب خوبی است، چون آدم‌ها را بعد از چند نوبت خوردن میوه خشک یا تازه و نوشیدن دم‌نوش، آرام‌تر می‌کند.خلاصه اینکه عناب، میوه تحفه‌ای است، اما دم‌دستی، آسان و راحت برای کاشتن و خوارک ما ایرانی‌هاست که یک هسته‌اش را به ثمر برسانیم و در گلدان بکاریم و به درخت تبدیلش کنیم. بهترین کار این است که همین روزها که میوه عناب می‌رسد، هسته‌هایشان را نگه داریم. هفته اول اسفند چند روز در آب بگذاریم و بعد در گلدان با خاک سبک بکاریم. می‌توانیم به آرامی پوست اصلی را هم بشکنیم. چند هفته بعد هسته‌ها، به ثمر می‌رسند.

«گوشه» دفترچه یادداشت چندنفرست که در آن از چیزهایی که می‌بینند و دوست دارند با بقیه شریک شوند، می‌نویسند؛ از موسیقی، کتاب، سینما، سفر و شکم. gooshe@ پادکست گوشه در یوتیوب

نظر شما