i-quit-sugar-by-sarah-wilson

ظاهرا هر چه ما ایرانیان و بعضی شرقی‌ها غذاهایمان را نمک‌‌‌باران می‌کنیم، غربی‌ها آنچه از نوشیدنی و خوردنی را که به پُست‌شان بخورد، شکرمال می‌کنند. آنچه ما خیارشورش می‌نامیم در خیلی از کشورهای اروپا با شکر عمل می‌‌‌آید و ترشی هم یک‌جورهایی از دایره مزه‌های
بعضی غربی‌ها تقریبا حذف شده‌است؛ آمارهای گوناگونی درباره ۱۰ کشور اول مصرف‌کننده شکر و نمک در دنیا وجود دارد که کم‌وبیش این‌طوریست:

شکر:

به ترتیب: ایالات متحده آمریکا، آلمان، هلند، ایرلند، استرالیا، بلژیک، بریتانیا، مکزیک، فنلاند، کانادا.

نمک:

به ترتیب: قزاقستان، ازبکستان، ترکمنستان، تاجیکستان، تایلند، قرقیزستان، گرجستان، کره جنوبی، مغولستان، آذربایجان.

شاید یکی از دلایل علاقه ما به نمک، قرار گرفتن‌مان در مسیرهای دادوستد و تجارت گوشت و خوردنی‌های نمک‌سود است که به خصوص در مسیر جاده ابریشم، رواج داشته است. شاید یک دلیل شکردوستی غربی‌ها هم به شکلی دیگر اما شبیه ما، قرار گرفتن‌شان در معرض تبلیغ‌های رسانه‌ها و غول‌های صنعت خوراکی باشد که اصولا از آب بستن به شکر، نان می‌خورند؛ مثلا با درست کردن نوشابه گازدار با طعم توت‌فرنگی (در واقع مقداری رنگ و بو) و چسباندن یک برچسب خوش آب و رنگ و گذاشتن یک نام جذاب که حتما یک پسوند «زیرو» یا «دایِت» هم داشته باشد.

خلاصه که آش آنقدر شور شده تا عده‌ای در غرب، سراغ ابداع رژیم‌های بدون قند رفتند؛ البته خیلی چیز جدیدی نیست و مثلا همین ماستی را که ما در خانه‌هایمان درست می‌کنیم، جایگزین

کتاب آشپزی بدون قند

جلد کتاب آشپزی بدون قند

ماست‌های شیرین و طعم‌دار مغازه‌هایشان کرده‌اند و در این رژیم‌ها، نسخه‌های خوش‌رنگ و لعاب برایش پیچیده‌اند و با بسته‌بندی شیک و البته بهای گران، روانه بازار کرده‌اند. یکی از این بسته‌ها کتابی‌ست به نام وداع با قند و شکر، نوشته سارا ویلسن که در یک برنامه ۸هفته‌ای، روش‌های ساده و دم‌دستی را برای حذف شکر از جیره روزانه غذایی، توضیح داده است.

این خانم خودش معتاد به شکر بوده و مثل خیلی‌ها هر روز شکر مصرف می‌کرده. این کتاب، پرفروش با استقبال زیادی روبه‌رو شد. شاید هدیه دادنش به شیفتگان شیرینی و شکر، ایده بدی نباشد. نسخه برقی کتاب، حدود ده دلار و کاغذی‌اش سیزده دلار آب می‌خورد.
اما کتاب دیگر این سارا خانم که طبعا بعد از گرفتن یخ کتاب قبلی، آن را نوشته و همین ۱۵ مارس ۲۰۱۶ منتشر شده، یک کتاب اساسی آشپزی است به نام کتاب آشپزی «وداع با قند و شکر».

سارا ویلسون

سارا ویلسن، نویسنده کتاب، قابلمه به دست در خیابان

یعنی این کتاب آشپزی، پر است از روش‌ها و دستورهای غذایی که کامل‌کننده آن کتاب اصلی است. بهای این کتاب هم که پشت جلدش چاپ شده، ۲۷ دلار است اما فعلا می‌شود از اینجا، آن را به ۱۶دلار خرید. از آن کتاب‌های آشپزی جوان‌پسند و خوش بر و رو هم است که هیچ شباهتی با کتاب‌های آشپزی حوصله سربر مامان‌های زحمت‌کش‌ و پدران خسته آشپزی‌مان ندارد. (مثلا سکسیسم در گوشه جایی ندارد)

پدر، مادر، ما مسئولیم

کتاب، دستورهای سالم و خوبی از سبک‌های گوناگون آشپزی دارد و روش‌هایی هم برای درست کردن چاشنی، پیش‌غذا، پِی‌غذا و ماست و پنیر، همراه با عکس‌هایی که با روح و روان انسان گرسنه بازی می‌کند؛ کتاب آشپزی که با جمله‌ای از فیودِر میخائیلویچ داستایِفسکی شروع می‌شود:

هرکدام از ما نسبت به همه‌چیز و همه‌کس مسئول است.

حتی اگر مثل خیلی از کتاب‌های دیگر، خوانده نشود، تماشایش باعث تقویت و تحریک غدد بزاقی آدمیزاد و روان شدن آب از دهان وی می‌شود.

حالا که شب و روزهای عید نوروز را می‌گذرانیم و اصلا نمک نوروز، همین شیرینی و فرستادن شکر به درون بدن است، خواندن و دیدن این کتاب، شاید بهانه‌ای باشد برای تغییر یکی از بدترین عادت‌های غذایی.
[schema type=”book” url=”http://www.penguinrandomhouse.com/books/252456/the-i-quit-sugar-cookbook-by-sarah-wilson/?ref=PRHCC63CF52CFE2&utm_source=Crown&utm_medium=Social_Media&utm_content=&utm_term=&utm_campaign=I_Quit_Sugar_Cookbook_-_author_social_posts” name=”The I Quit Sugar Cookbook” description=”کتاب آشپزی «من شکر را ترک کردم» دستورها و روش‌های آشپزی بدون شکر و راه‌های جایگزین طبیعی برای شکر مصنوعی را نشان می‌دهد.” author=”سارا ویلسن” publisher=”Clarkson Potter” pubdate=”2016-03-15″ edition=”1st” isbn=”9780553459159″ paperback=”yes” ]

3 Comments

  1. مژگان پاسخ

    سلام. یک کتاب خوب ایرانی هم مشابه این کتاب اما با استفاده از خرما به عنوان شیرین کننده چاپ شده به نام خرمای شیرین از خانم طیبه فتاحی که وبلاگ کارگاه آشپزی رو دارن. من کتاب رو خریدم و کلی دستور شیرینی مختلف فقط با خرما داره. می تونید اون رو هم معرفی کنید به خوانندگانتون.
    من خواننده دائمی گوشه هستم و بابت مطالب عالی تون ممنونم.

  2. احسان پاسخ

    و البته شنیدنی‌های صبح جمعه را از ساوندکلاود دنبال میکنم و لذت میبرم.

  3. احسان پاسخ

    خیلی خوشحال شدم بعد از هفته‌ها پست جدیدی [به جز صفحه‌ی شنیدنی] در این وبسایت میبینم. حقیقتش من خواننده‌ی دائمی گوشه نیستم، اما هر بار که به اینجا سرزدم از حسن سلیقه و خوش‌فکری‌های گردانندگان این وب‌سایت حسابی مشعوف شدم. پایدار باشید.

نظر شما