کدام گفت‌وگویی است که نشود آن‌را با «خلق الانسان فی کبد»* شروع یا تمام کرد؟ از قول فیلمسازی نوشته بودیم که؛
مردمان شاد مرا می‌رنجانند و نمی‌توانم مدت طولانی در کنار آنها باشم. مردمان شاد عموما با فقدان فضیلت‌های انسانی مواجه‌اند.
از آن حرف‌هایی‌ست که شاید، گفتنش در روزگار ما -که دوران تزریق جوانی و شادی به همه‌چیز است- به خودکشی و طرد شدن بی‌انجامَد. این جمعه، بی سببْ جمعهٔ شادی‌ست و آهنگ‌های جمعه ۲۷۷ام برای تزریق شادی به گوشه سوا شده‌اند. غم مخورید و اگر می‌خورید از آن نوعی بخورید که سعدی توصیه کرده؛
غمی خور کان به شادی‌های بی‌اندازه انجامد
چو بی‌عقلان مرو دنبال ِ آن شادی که غم گردد
جمعهٔ ۲۷۷ام در ساوندکلاد گوشه:
—
قرآن، بَلَد، ۴؛ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ: که ما انسان را در رنج آفریدیم*
نقاشی: The Return of Ulysses – Giorgio de Chirico
نظر شما