صبح جمعه با گوشه: در جهان صدايی زيباتر از صدای او نيست

قفس پرنده دوچرخه
يک شب هلن پرسيد: اين چيست؟
يک قفس.
يک قفس؟
بله.
به چه درد می‌خورَد؟
آن را پُر از پرنده می‌کنی. هر چه بيشتر، و روزی که اتفاق سعادت‌آميزی برايت اُفتاد، درش را باز می‌کنی. باز ِ باز، و پرواز آنها را نظاره می‌کنی.

آهنگ‌های صبح جمعه با گوشه شماره ۲۲۷ را در ساوندکلاد گوشه بشنوید:

تیتر و نوشته از کتاب »ابريشم» نوشتهٔ آلساندرو باريکو، با ترجمه دل‌آرا قهرمان
عکس: Nima Ojani/Flickr

One Comment

نظر شما