آناتولی برای صدها سال زادگاه مشترک اقوامی بوده که در کنار هم با خوشی و ناخوشی روزگار گذراندند اما امروز دقیقا صد سال می‌شود که دیگر چنین نیست. روزی روزگاری ارمنی‌ها و ترک‌ها در کنار هم زندگی می‌کردند و مرزی بین آنها وجود نداشت اما امروز دو کشور همسایه، فرسنگ‌ها از هم دورند. دیروز ناقوس‌های کلیساها صد بار زنگ زدند تا یادآور کشتار صد سال پیش باشند. شاید روزی ناقوس‌ها برای صلح و دوستی دو ملت به صدا بیایند.
ارکان اوغور و ژیوان گاسپاریان:
وارطان هوانیسیان، امیر گلتکین
دی جی ویگن آرمن دی جی فرانسوی.
ظافر یوسف
کومیتاس، کشیش و موزیسین ارمنی که از دیدن آنچه پیش آمده بود دیوانه شد.
این اجرای آرمناک شاهمرادیان از این قطعه است:
اجرای سرژ تانکیان خواننده سیستم آف ا دان:
ویولن کیم کاشکاشیان احتمالا خشخاشیان اما ارمنی‌ها کاشکاش می‌نویسند:
دله یامان از گروه ارمنی کنار در ترکیه:
هاسمیک هارتونیان خواننده فولک ارمنی، دیشب این آهنگ را در استانبول اجرا کرد:
عکس: یادمان نسل‌کشی ارامنه، زیزِرْناکابرْت، یا قلعهٔ پرستوها
ایروان، ارمنستان AFP©
نظر شما